duygu durum 26.03.2020

merhaba 😀

koronada sayamadığım bilmem kaçıncı gün...hasretler, özlemler, özlenenler her şey çok fazla...
özlenenlerin en başında karşımızdaki insanlardan sıcacık tebessüm almak ve içtenlikle bu tebessümü iade etmek...birbirimize mikropmuşuz gibi bakmamak...
çalışmak... isteyerek çok çalışmak...
miskinliği ve ataleti kendine huy edinmiş bir toplumda yaşıyoruz ve iyice evlerimize kapanıp sadece teknolojik aletlere bağımlı olduk...
peki bu süreç bittiğinde nasıl toparlanacağız. iş burada başlıyor...
öncelikle koronanın olumlu etkilerini ele alalım...
sokaklar güvenli hale geldi :)
tecavüz, kapkaç, gasp gibi olaylar azaldı belki de hiç yok
el yıkamayı ve kısmen de olsa temizliği öğrendik
sosyal ve bireysel mesafe kavramlarını öğrendik
sıra yerlere tükürmeyip çöp atmamayı öğrenmekte
alt komşuyu rahatsız etmeden yaşamayı öğrenmekte...

ya bizden götürdükleri

toplumsal samimiyet
aşırı bireyselleşme hali
birbirimize virüslü gözüyle bakmak
yaşlılara gereksiz muamelesi yapmak
aile içi geçimsizlik halinin fazlaca belirgin hale gelmesi :(

bu dönemde geçecek elbet...
evde kal sağlıklı kal sürecinde öncelikle kendi bireysel gelişimimize önem vermemiz gerektiğini düşünüyorum.
bu olay yaşanmamış gibi her ne yapıyorsak olumlu olarak devam edip olumsuz yönlerimizle yüzleşip bu süreçten çok daha güçlenerek çıkacağımızı düşünüyorum.
sosyal medya ve internet bir çok konuda (doğru kullanılırsa) yol gösterici...

saygılarımla :)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kademeli Normalleşme!!!

nasıl ders çalışmalıyım?

Pandemi ve öz bakım