Yaşama Dair

merhaba :) yine koronalı günlerden bir gün... tüm öğrencilerim gergin evde ders çalışmaya çalışıyorlar ve milli eğitim bakanımız açıklama yapıyor.sınav konuları değişti. peki bunca zamandır çıkmayacak konulara çalışan bu çocukların duygu durumları ne olacak... bunca zamandır harcanan emek sinir stress ne olacak. okullar kapalı evde eğitim olmuyor... ve çocuklarımızdan bu koşullarda başarı bekliyoruz. nasıl denetleyeceğiz. bu koşullarda nasıl bilgili ve eğitilmiş nesil çıkacak ortaya... kendi öğrencilerime tek tavsiyem yılmadan sıkılmadan kendilerini geliştirmek için çalışmaları gerektiği... kitap okuyun ne okursanız okuyun mantığında bu çocukları okumaya kişisel gelişimlerini beyinleri doğru şeylerle doldurmalarını sağlamak... keşke elimden daha fazla birşey gelse.... bazı geceler nasıl daha iyi şeyler yapabilirim diye savaşlarım çok yoğun sürmekte.... tek yapmamız gereken gerçekten bol bol okuyup, ataletten kurtulmak... saygılarımla...

merhaba 😀 koronada sayamadığım bilmem kaçıncı gün...hasretler, özlemler, özlenenler her şey çok fazla... özlenenlerin en başında karşımızdaki insanlardan sıcacık tebessüm almak ve içtenlikle bu tebessümü iade etmek...birbirimize mikropmuşuz gibi bakmamak... çalışmak... isteyerek çok çalışmak... miskinliği ve ataleti kendine huy edinmiş bir toplumda yaşıyoruz ve iyice evlerimize kapanıp sadece teknolojik aletlere bağımlı olduk... peki bu süreç bittiğinde nasıl toparlanacağız. iş burada başlıyor... öncelikle koronanın olumlu etkilerini ele alalım... sokaklar güvenli hale geldi :) tecavüz, kapkaç, gasp gibi olaylar azaldı belki de hiç yok el yıkamayı ve kısmen de olsa temizliği öğrendik sosyal ve bireysel mesafe kavramlarını öğrendik sıra yerlere tükürmeyip çöp atmamayı öğrenmekte alt komşuyu rahatsız etmeden yaşamayı öğrenmekte... ya bizden götürdükleri toplumsal samimiyet aşırı bireyselleşme hali birbirimize virüslü gözüyle bakmak yaşlılara gereksiz muamelesi yapmak

Duygu durum :) 24.03.2020 Korana virüsü olduğun yerde kal günleri... Kaçıncı gün bilmiyorum saymadım saymak da istemiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da çok sıkıldığım ve bugünlerin biran önce bitmesini istediğim. Bunun yanında önceki günlerin ne kadar güzel geçtiğini öğrenmiş oldum. Hayatın öncesinde çok sıkıcı olduğunu düşünürdüm oysa önceki günlerim gerçekten adrenalin doluymuş. Akşam eve erken gitmenin hissini yeniden hatırlamaya başladım. Benim yapımda ki biri için esas karmaşık günler şimdi başladı. zaman o kadar boş ki koronadan önceki günlerde gerçekten yaşıyormuşum. O zamanlarda da hep sorardım kendime gerçekten yaşıyor muyum diye? Yine boşa öldürülen zamanım vardı. Ve ben o zaman bile kendime kızardım” kendini az geliştirdin diye” şimdi o kadar atıl zaman oluştu ki. Okunacak kitapların çokluğu, gündemi takip etmek, korona ile hijyen savaşı, sosyal mesafe, iptal olan dersler ve kendim için bugün ne yaptın sorunu… Bunların hepsini farklı duygu durumlarla ifade

merhaba... Süreyya Kocadağ Mersinde yaşıyorum. Sosyolog, Aile Danışmanı,HıIzlı Okuma Eğitmeni ve aynı zamanda İşaret Dili Yeminli Tercümanıyım ayrıca Okul odaklı dikkat çalışmaları ile birlikte kariyer danışmanlığı  yapmaktayım. web sitem: www.sureyyakocadag.com telefon numaram:0539 422 23 32 Sizlerle burada bazen duygu durum paylaşımları, bazen hayatla ilgili paylaşımlar, bazende sizin veya çocuğunuzun sorunları ile ilgili paylaşımlarda bulunmak üzere burada yazmaya başlıyorum. Hayat sloganım...İnsanız gerisi boş.... Hayat ve Hayata dair her şey için hoş geldiniz... Saygılarımla, Süreyya Kocadağ